BORCULO – Ieder mens kan door omstandigheden als ziekte, scheiding, ontslag of verhuizing uit het buitenland in de problemen raken. Dan kun je voor bijstand aankloppen bij de Sociale Dienst Oost Achterhoek (SDOA). Onder het motto: ‘Iedereen doet mee, niemand aan de kant’, zetten de SDOA, Jouw Unit (voor jongeren tot 27 jaar) en het Werkgeversservicepunt Oost Achterhoek (WSPA) zich dagelijks in om klanten van de gemeenten Berkelland, Oost Gelre en Winterswijk aan studie, werk of een zinvolle dagbesteding te helpen. In deze serie laat de SDOA ex-klanten aan het woord. Ze zijn weer aan het werk gekomen of teruggekeerd naar de school. Hoe vonden ze hun weg naar de bijstand? En hoe kwamen ze hieruit? We spreken dit keer de 36-jarige Nagieb Alkhori uit Borculo.
Hij vluchtte in 2015 uit de Syrische hoofdstad Damascus. In zijn geboorteland laat hij zijn ouders en een broer achter. Hij had ook een goede baan als tandtechnicus. Ook dat laat hij achter zich. Nagieb Alkhori komt in Nederland terecht. Hij moet helemaal weer opnieuw beginnen. Dus, weer terug in de schoolbanken; eerst de Nederlandse taal leren en goed inburgeren. Ook gaat hij op zoek naar een nieuw thuis én baan. De energieke Syriër gaat gedreven aan de slag en slaagt hierin. Het was hard werken maar zeker de moeite waard.
Je hebt enorm je best gedaan. Je woont nu in het pittoreske Borculo, je kunt al een aardig woordje Nederlands spreken én je hebt al een baan. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
“Ja, klopt! Ik werk nu als tandtechnicus bij Ortho-flex in Goor. Tandtechniek deed ik ook bijna 10 jaar lang in Syrië. Hoe ik aan de baan ben gekomen? Ik ben gewoon op internet gaan zoeken en kwam zelf deze vacature tegen. Ik heb gelijk gesolliciteerd en kreeg de baan. Ik ben er erg blij mee.”
Hoe begon het leven in Nederland voor jou nadat jij je had aangemeld in Ter Apel?
“Ik heb op diverse asielzoekerscentra in Nederland gewoond. Na Ter Apel kwam ik in Schalkhaar, daarna in Doetinchem en Winterswijk, totdat ik in Borculo een woning kreeg aangeboden”.
Wat vond je van Nederland? Wat viel jou als eerste op?
“Het is een mooi land, maar ik moest wennen. De Nederlandse taal was voor mij een vreemde taal. Gelukkig kreeg ik hulp van 3 personen: mijn contactpersoon Natasja Werner, docent Jacqueline Scholten en Catharina Pfeifer, een goede vriendin van me. Zij hebben mij met de taal en andere zaken goed geholpen. Maar ook mijn collega’s bij Ortho-flex hebben mij geholpen om de taal te verbeteren. Hoe meer ik kan oefenen, des te beter mijn Nederlands wordt.”
Je kwam in Borculo terecht omdat je daar een huis toegewezen kreeg. Hoe ging dat?
“Ik had toen natuurlijk geen inkomsten. Ik kon een uitkering aanvragen bij de sociale dienst, maar ik heb niet stilgezeten. Ik ben zelf op zoek gegaan naar een werkervaringsplaats omdat ik wat te doen wilde hebben. Zo heb ik een paar maanden werkervaring opgedaan bij wijnhandelaar Cees Oxener. Dat was vooral inpakken en uitpakken van goederen. En verder vrijwilligerswerk gedaan bij de katholieke kerk in Borculo, totdat ik uiteindelijk de baan in Goor kreeg. Ja, ik ben echt tevreden met alles. Ik vind Borculo een leuke plaats en heb nu werk en vrienden hier.”
Ondertussen ging je ook naar school, moest inburgeren en de Nederlandse taal leren. Ben je daar nu klaar mee?
“Ja, vorig jaar heb ik mijn diploma Nederlands gehaald. En nu heb ik ook mijn rijbewijs en gelukkig ook een auto.”
Heb je nog tips voor anderen die ook aan het werk willen?
“Ga zelf zoeken! Er zijn veel mogelijkheden. Wees niet alleen afhankelijk van de gemeente.”
Tekst en foto: Sociale Dienst Oost Achterhoek (SDOA)
