NEEDE – Hoe zat het indertijd in elkaar? De nu door incompetentie gevallen regering verklaarde elektriciteitsopwekking door kern-, gas- en kolencentrales taboe. Die nu verguisde regering bedacht een RODE beleid waarmee de burgers hun toekomstige energieproblemen zelf maar moeten oplossen. Dat beleid was een godsgeschenk aan de vrije markt om groene energievoorziening over te nemen van die de onnozele burgerij. Zoiets was het ongeveer. En toen pioniers uit de vrije markt de gemeente Berkelland overrompelden met plannen om tenminste vijf windturbines te bouwen van 250 meter tiphoogte brak er nagenoeg paniek uit onder de burgerij.
Al eerder had de gemeente zich in de vingers gesneden door een Duitse zonneparkenontwikkelaar toestemming te geven 11,4 Ha weiland aan de Hoondermaatsweg onder Eibergen vol te leggen met zonnepanelen die maximaal 13 MegaWatt kunnen leveren. “Op basis van onze criteria een zeer geschikte locatie”, snoefde het gemeentebestuur in de nota Ruimtelijke Onderbouwing. Maar wettelijk moet het onooglijke zonnepark ook zoveel mogelijk aan het oog worden onttrokken. De gemeente had nagelaten dat in de vergunning juridisch vast te leggen. De Raad van State dwong de gemeente om de juridische bescherming van klagers over de uitvoering van de vergunning alsnog toe te voegen.
Daarna kwamen de plannen om de hoogste windturbines van Nederland te bouwen bij de Avinkstuw tussen Haarlo, Neede en Noordijk, op een steenworp afstand van het Duitse zonnepark. Die windturbines worden in hoogte alleen geëvenaard op de Maasvlakte en de Eemshaven, winderige en voor de bouw gemakkelijk toegankelijke plekken aan zee, niet vergelijkbaar met de locatie in Berkelland. Want die is omringd door bomen en andere obstakels en alleen toegankelijk via tweede- en derderangs wegen, die voor het transport van mast en wieken een megaklus vereisen. De gewone burger kan zich nu afvragen “en hoe onttrekken we die windturbines van 250 meter tiphoogte zoveel mogelijk aan het oog? De al eerder op onvolledigheid betrapte gemeente Berkelland kan zich geen tweede vergunning veroorloven die strijdig is met het Besluit algemene regels ruimtelijke ordening, tenzij de regering ‘in het landsbelang’ de windturbines heeft uitgesloten van voorwaarden waaraan zonneparken wel moeten voldoen. Het zijn allemaal zaken waarmee de Berkellandse gemeenteraad is opgezadeld als tegenprestatie voor het privilege om naar eer en geweten namens de hele burgerij te handelen.
De Berkellandse burgerij reageerde meteen met felle protestacties tegen het Avinkstuw-plan. De gemeenteraad was verbouwereerd en verdeeld en besloot tot bezinning, voor een herijking van het RODE beleid. Drie keer heeft de gemeente de burgers en de raadsleden via YouTube/Zoom geïnformeerd over de voor- en nadelen van windturbines. Dat heeft enkele vragen beantwoord en meer vragen opgeroepen. Of de raadsleden zich voldoende op de hoogte (laten) brengen om te zijner tijd een beslissing te nemen waarmee de hele bevolking van Berkelland en buurgemeenten zich kan verenigen, is te hopen en blijft de vraag. Op de YouTube beelden tijdens de digitale raads-bijeenkomsten zien we plafonds van de meeste volksvertegenwoordigers, die zelf een nog minder aantrekkelijke schermvulling bieden en zich schijnbaar tegelijkertijd ook bezig houden met andere zaken buiten beeld.
Hoe de burgers hun gedrag en voorkomen beoordelen lijkt hen niet te deren. Sommigen lijken kiekeboe te spelen met (klein)kinderen. Ze zouden beter in beeld kunnen komen en blijven door hun laptop, notebook of webcam te plaatsen op een stapeltje boeken om zo de camera horizontaal op ooghoogte te brengen. De schouders moeten ook in beeld zijn voor een goede schermverdeling. De dames en heren hebben vast wel een stapeltje boeken. Misschien zelfs wetboeken.
Willem Kootstra, Neede, oud-RTV correspondent
Londen, Brussel, Madrid.
