HAARLO – Op zondag 6 juli gaf Mirjan Koldeweij een presentatie, in de Kluntjespot te Haarlo, over het ontstaan van haar kunstwerken t Praotvolk. Deze beelden staan aan de N825, de weg tussen Borculo en Lochem.NDe regen was voor diverse mensen zeker geen hindernis om naar deze bijzondere presentatie te komen.
Realisatie
Mirjan Koldeweij, kunstenares uit Eibergen, kreeg de gelegenheid om het ontstaansproces en realisatie van haar werk aan de Nettelhorsterweg uit te leggen. Want wat komt er allemaal bij kijken. Natuurlijk is er eerst de vraag of jij de opdracht vanuit gemeente of Provincie wilt doen. Dan: hoe ga je te werk, heb je al een idee, hoeveel werken kunnen en mogen er -in dit geval- aan de kant van de weg tussen Borculo en Lochem komen te staan. Waar moet ik rekening mee houden.
Maar ook welke andere instanties en bedrijven zijn erbij betrokken of kan ik inschakelen? Gaat de subsidie wel of niet door, geeft de Provincie wel toestemming? Zoveel vragen die voorafgaan aan de uiteindelijke uitvoering. Dat hele denkproces kost al zo’n drie en een half jaar.
Naast het speurwerk wat ze zelf al had gedaan, besloot ze de aanwonenden en buurtgenoten in dit proces te betrekken, participatie dus. Dat was zeker geen slechte keuze, het leverde mooie en zeker ook emotionele verhalen op. Veel van die verhalen zijn “vertaald” naar een beeld, zoals koe Mina van de Melktap, met haar romige melk of Livia, het kleinste meisje op een foto van het buurtschooltje. Dat meisje had -zo bleek achteraf- een bijzonder levensverhaal te vertellen. Of het beeld van Annie, die zich voor de buurt, de boeren en de politiek tomeloos inzet. Het paard Verdi, een klasse springpaard. Elk beeld heeft zijn eigen verhaal.
Plan
Die verzameling wetenswaardigheden moet omgezet worden in een plan. Dat plan moet uitgewerkt worden, getekend, maar ook berekend. Welk materiaal, hoe hoog worden de beelden, en hoe gaan we die vervoeren?
Door dat hele proces heeft Mirjan de belangstellenden meegenomen. De beelden staan er wel, maar eigenlijk is het geheel nog niet helemaal af. Er wordt namelijk nog een gedeelte van de weg verlegd en dan krijgen enkele beelden hun definitieve plaats. Ook voor een goed verlichting zal nog een oplossing gezocht moeten worden. Het was zeker een interessant en boeiend verhaal dat Mirjan Koldeweij vertelde. Hierdoor werd duidelijk hoeveel tijd en voorwerk er, in welk Kunstwerk dan ook, gestoken wordt. Kunst ontstaat niet zomaar met een vingerknip, Kunst maken is hard werken.
