NEEDE – Kloas is wear vot met al `t gedoo der umme hen. De hoofdpiet kon de kleppe neet dichte hollen en zal volgend joar wal in Spanje blieven. De karsman steet noe te springen um te kommen. Heupe van ons bunt volop bezig um alles boeten in `t lech te zetten. As ie soavonds efkes een rondje maakt zeet ie de meest wondere creaties. Woar wij vrogger al blie waren met een boom met verlichting binnenshoes is noe ok boeten an de beurte. Wat leu zurgt der veur dat alles de keurig strak bie hangt, anderen kiekt doar anders noar en hangt hele slierten op woar `t moar oetkump. Wat veur boom der ok steet ,hups ne slierte lech der deur. Ok veur de ramen is `t een waar spektakel. Ie hoof neet mear noar de kerstmarkten hen as ie deur oe eigen darp loopt is der iederen oavond wat anders te zeen. Ok de karsdis mot natuurlijk helemoale perfect wean met zovul meugelijk gangen. De kenners zegt oe precies wat ie doon mot en etten mot. Liflafjes etten, zo gauw as ie denkt dat is lekker dan is het al op.
Ne kroam krieg ie der van want ieder gerecht mot wear op een ander bordje en ok bestek kom ie deurgoans tekort. De drank mot in speciale glazen um `t allemoale kloppend te kriegen. Vrogger bie ons op de boerderieje deden ze neet zo moeilijk. Wij gingen an toafel met 1 bordje de man, veur 1 kear in het joar was der koude schotel met hearlijke garnering as ei,vis,augurken met boterhamworste. Het zag der prachtig oet en veural de garnering was biezonder smakelijk. Wij hadden een joar dat de familie kwam van mien va ziene kante. Het was een groot gezin met 6 jongs dee allemoale kwamen met etten. Mien tante was nogal een biemeeze en toen de koude schotel kwam begon zee op te scheppen. Eigen volk earst alle miene neaven kreggen roayaal van `t bovenste, tegen tied dat wij an de beurte waar`n lag al de garnering bee dee jongs op `t bord. Ik heur mien tante nog zo zeggen tegen de jongs wol ie ok nog wat van `t beuvenste. Toen kwam de soep extra gevuld natuurlijk met vulle vleis. Mien tante begon wear te scheppen en ie road `t al , toen kreggen heur jongs alles van `t onderste.
Toen wij in de panne reuren was der alleen nog moar nattigheid. Het joar derop mossen wij bee dee tante etten met karsmissen. Wij dachten noe zulle wij efkes teruggesloan. Moar toen de koude schotel kwam zat der gin ganering op mien tante zei; ik heb der niks op e doane want ik zag veurig joar wal dat jullie dat neet lusten. Ok in de soep zat gin vleis want ze trok altied twee keare soep van 1 schinkel en dat wollen ze tweede karsdag zelf opetten. Ieder joar met kasmissen geet `t der nog wal een keare oaver. Mien tante is der al lange neet mear moar as ik een van dee neaven tegenkom is dat altijd `t earste woar ik an mot denken , doar heb ie der wear eene den mien beuvenste hef op e getten. Ik wens oe een smakelijk karsmissen too
