BELTRUM – Zaterdag staat de Berkelland Rally op het programma. De komende dagen nemen wij de drie klassementsproeven met je door. Vandaag: Beltrum.
Langste
Klassementsproef Coated Race Bearings – Beltrum is met 14,3 kilometer de langste beproeving van de rally. Slingerend ligt deze route gedrapeerd in het gebied ten noorden van Groenlo om via daar langs de noordoostkant van Beltrum richting Borculo te trekken. Grotendeels asfalt, maar onderweg zijn er ook stukken zand en klinkers te vinden. Wie hier in de snelle bochten het poot stijf op het gaspedaal weet te houden, kan het verschil maken. Een proef die de rijders zal bekoren en de lefgozers een flinke adrenalineboost bezorgt. Zoals gezegd start de proef ten noorden van Groenlo, en wel op de Bruinvisweg. Starten doen we met open vizier. De uitgestrekte weilanden geven een prachtig overzicht om de eerste bochten al van ver te zien liggen. Via een snelle, vloeiende S-bocht komen we op een T-splitsing, waar we met een haakse bocht naar rechts de Huurninkallee opdraaien. Niet veel later komen we op een onoverzichtelijke vijfsprong, waar de bocht naar links die de teams moeten nemen zich pas laat laat zien. En achter die hoek wacht nog een verrassing: klinkers! Dokkerend over de Buitinksweg vinden de teams hier een typisch stukje Achterhoek, waar de variatie van het parcours direct goed tot zijn recht komt. In deze tijd van het jaar zijn die klinkers natuurlijk nog net wat gladder dan normaal door blad, schaduw, vocht en wat groene aanslag, want veel verkeer komt hier niet. Het is dus zaak om op tijd en beheerst te remmen om een misrekening te voorkomen en niet rechtdoor te schieten. Bij de volgende bocht gaan we namelijk linksaf om het zand van de Startmansweg in te glijden. Hier is het belangrijk de binnenkant van de bocht te houden, want aan de rechterzijde ligt een fietspad dat met houten palen van het zandpad is gescheiden. En daar wil je je wiel niet tegenaan parkeren.
Klinkers
Van het zand keren we iets later terug op de klinkers, waar we na een snelle linkse in de volgende rechterbocht vol in de remmen moeten om linksaf het asfalt van de Avesterweg op te draaien. Met de remmen nog flink op temperatuur zal dat pedaal nog eens diep ingetrapt worden om haaks rechts de Mölleweg in te gaan. Wat volgt is een stuk op hoge snelheid van ongeveer 1,3 kilometer, waarna we vlak voor Beltrum rechtsaf slaan om in het buitengebied te blijven. Daar wacht de tweede onverharde strook van deze proef. Net als op het eerste zandpad loopt er ook hier een fietspad met houten paaltjes langs de zijkant, dus is het zaak om de achterkant van de auto niet te ver te laten uitbreken. Via een prachtige en overzichtelijke, doordraaiende rechterbocht komen de teams weer op snelheid en gaan ze met een haakse links het asfalt van de Bosmansweg op. Na een scherpe linkse en vervolgens een scherpe rechterbocht komen we uit op een echte stuurmansweg: de Horsterweg. Met hoge snelheid volgen hier een serie slingerende bochten, de een goed zichtbaar, de ander net verscholen achter de bomen. Wie hier in deze bochtenreeks het juiste ritme weet te vinden, kan zeker tijd winnen op de concurrentie. De vaart gaat er even later weer uit wanneer we bij de T-splitsing linksaf de Eibergseweg indraaien. Maar voor de spektakelmakers geen reden tot treurnis, want er wacht nog een heerlijke haarspeldbocht. Met een stevige ruk aan de handrem duiken de rijders linksaf de Zwarteweg in. Hier rijden we een lusje door het buurtschap Lintvelde. Via de Peppelendijk, Heelweg en Waterdijk komen we weer terug op de Zwarteweg. Vlak voor de zojuist geronde hairpin slaan we linksaf om in noordelijke richting te rijden. Daar wacht het slotstuk van deze prachtige proef.
Flauwe bochten
Tijd om op de lauweren te rusten is er niet. Op de Bruggertweg, waar we ons inmiddels bevinden, ligt de snelheid enorm hoog met enkele flauwe bochten. Na het oversteken van de Leerinkbeek nemen we op de eerstvolgende kruising een haakse bocht naar links. Op de Bellegoorsweg is het zaak de concentratie vast te houden voor een verraderlijke bocht naar links, die ons brengt op de klinkers van de Waterhoekdijk. Met weinig daglicht dat hier in deze tijd van het jaar de weg bereikt, is het alle hens aan dek om de auto’s op hoge snelheid door de gladde, snelle bochten te loodsen. Maar ga hier niet te fanatiek tekeer, want aan beide kanten van de weg staan de bomen dicht op de baan. Na het opnieuw oversteken van de Leerinkbeek worden de klinkers ingeruild voor de even gladde betonplaten van de Geerdinksdijk. En zo krijgen de coureurs praktisch ieder type ondergrond voorgeschoteld dat je als rallyrijder kunt wensen. Na een dubbele rechterbocht en een linkse bocht vinden we na ruim veertien kilometer rallygenot hier de finish. Geen tijd dus om rustig in het ritme te komen. Wie een goed resultaat wil halen in deze rally, moet er vanaf proef één direct bij zitten. Wie dat zal zijn, weten we op 13 december, hier op deze prachtige Achterhoekse wegen.
