Wij van team7 Hairworld.nu (Maurice Startman en Emile Weeber) werden om 10:30 uur verwacht bij Roemaat transport te Lichtenvoorde. Hier aangekomen werden een aantal zaken van de auto en de teams gecontroleerd. Uiteraard of ieder zijn paspoort en rijbewijs bij zich had, maar ook werd stilgestaan bij de compleetheid van het “overlevingspakket”. We hebben bijvoorbeeld een dienblad bij ons en een grote zak met waxinelichtjes. Dit om de temperatuur te kunnen verhogen bij uitval van het voertuig.
Exact om 14:12 uur hebben wij het startschot gekregen om naar ons eerste coördinaat (Hamburg)te rijden. Erg mooi was het te zien dat veel Berkellanders waren gekomen om de rijders uit te zwaaien. We hebben erg genoten van dit moment. Onze strategie was om te proberen zover mogelijk vooraan te rijden en door slimme (andere) routes te kiezen, wilden we dat zo onopvallend mogelijk doen. In de route richting Hamburg hebben we de meeste teams ingehaald.
Na Hamburg verloopt de route door Denemarken richting Zweden. Door scherp te rijden kwamen we samen met één ander team aan op de veerboot die zorgde voor de overtocht in Denemarken. Vervolgens moesten we een keuze maken of we via een veerboot of via een tolbrug naar Zweden reden. We hebben gekozen voor de brug en ook deze keuze bleek achteraf de juiste te zijn.
Maandag, 16 januari 2012: We rijden in Zweden, ons derde coördinaat (Gränna in Zweden) tegemoet. We kiezen ervoor om safe te gaan en onze snelheid aan te passen gezien de wisselde weersomstandigheden die we ’s nachts meemaken. Van matige sneeuwval tot ijzel en ook de dichtgevroren autoruiten maken het in ieder geval wel zo dat we het Arctische gevoel weer krijgen. Helaas hebben we moeten constateren dat er enkele teams noodgedwongen uit de Challenge moesten stappen vanwege schade aan hun voertuig. Gedurende de hele nacht was het verraderlijk glad op sommige stukken en we kunnen ons daarom ook goed voorstellen dat er veel teams last hebben gehad van deze vervelende weersomstandigheden. Sneeuw is mooi en de auto blijft goed onder controle, maar bij ijzel is het heel onvoorspelbaar.
Eenmaal aangekomen bij het coördinaat komen we team 12 tegen. Zij hebben besloten dat er spijkerbanden gewisseld moeten worden. We praten even met elkaar en nemen vervolgens het besluit dat het hoog tijd wordt om door te gaan naar het vierde coördinaat (Persön in Zweden). Eenmaal op weg besluiten we om beurten een oogje dicht te doen tegen de man met de hamer, die soms al even komt vragen naar de weg.
De weg is nog lang, want eenmaal aangekomen op het vierde coördinaat (12:34uur), krijgen we te horen dat het laatste stuk nog ruim 540 km is richting Noord Finland. Hier zullen wij gaan overnachten in een écht bed! We zien er al naar uit! Onderweg komen we verschillende rendieren tegen en die beesten gaan helemaal geen centimeter opzij. Blijft oppassen dus voor die mooie beestjes. Ook valt de avond al snel; 15:00 uur is het volledig duister geworden en doen de verstralers weer overwerk.
De omstandigheden zijn alles behalve eenvoudig. De ruiten ijzelen weer dicht en op de verstralers zit een dik pak ijs. Het sneeuwt van tijd tot tijd hevig en dat bemoeilijkt het zicht. Ook hebben we veel last van de enorme stuifsneeuw die vrachtwagens achterlaten als we ze achterop komen.
Het laatste coördinaat (Saariseläntie Finland) hebben we bereikt om 18:18 uur en hebben dan volgens onze berekeningen ruim 2700 km gereden door 27 uur non-stop door te rijden. Dat lijkt ons een ideale tijd.
Bij aankomst blijkt een hotel waar we enkele nachten zullen verblijven om meer mooie Arctische belevenissen op te doen.
Wordt vervolgd…
