Wethouder Arjen van Gijssel ziet nog steeds een doof Den Haag

BERKLLAND – Wethouder en locoburgemeester Van Gijssel is net terug van vakantie. Hij ziet nog steeds een doof Den Haag, dat op reces is, en een sector die zich steeds meer in de hoek voelt gedrukt. Hij leest de reacties in de media en op kanalen als Facebook. Over de boerenacties, de omgekeerde vlaggen, over de komst van het nieuwe Berkellandse college. Dit is zijn reactie.

“Mijn grootvader Kier van Gijssel was een boer. Een kleine pachtboer, zoals je die na de oorlog zoveel zag op de Drentse zandgronden van het Koekangerveld. Vrouw en vier kinderen, mijn vader daarvan de jongste. De donkere jaren van de oorlog meegemaakt. ’t Gezin had het niet breed, maar genoeg hart om in de oorlog vluchtelingen uit het westen op te vangen. Daarna meegeholpen aan de wederopbouw van het land. Een paar koeien (15 tot 20), wat paarden en akkerland. Niet meer aan de grote schaalvergroting van de jaren zestig meegedaan, eerder afgebouwd. Tegen de tijd dat ik geboren werd (1969) was grootvader al met pensioen. Ik was naar hem genoemd: Arjen KIER.
Ik heb nog een foto dat hij trots achter mijn kinderwagen staat. Hij vroeg mijn moeder geregeld of ik me hem later nog wel zou herinneren. Dat is ontroerend, want ja, nét! Hij stierf toen ik bijna drie was, eind 1971. Mijn vroegste herinnering aan hem is dat hij in een open kist lag opgebaard, waar ik net overheen kon kijken. Met zijn pet op de borst en een tevreden glimlach”.

Boerenzoon
“Mijn vader GEERT ging naar de Lagere Landbouwschool. Dat is wat je deed als je boerenzoon was. Een man met een goed stel hersenen. Eigenlijk wilde hij huisarts worden. Hij bracht het tot de HLS en ging toen voor de Heidema in Iran en Irak werken aan ontginningsprojecten. Toen ik geboren werd in Zwolle deed hij nog ‘even’ de avond-HBS erbij, en haalde daarna ook nog een ingenieursdiploma. Huisarts worden zat er niet meer in. Het werd na de Heidemij het ministerie van Landbouw, waar hij zich onderscheidde in ruilverkavelingsprojecten. Hij is nog betrokken geweest bij de roerige verkaveling in Tubbergen! Hij was daarnaast actief in de politiek. Aan het eind van zijn carrière was hij acht jaar wethouder RO en agrarisch gebied in de gemeente Dalfsen, Overijssel. Nu ik net wethouder ben geworden hier in Berkelland speelt deze achtergrond geregeld door mijn hoofd. Wat een eer, naast grote verantwoordelijkheid, is het om in zó’n agrarische traditie te staan. Zelf aan de lat te staan voor het landelijk gebied, met de werkervaring inmiddels opgedaan. Terwijl er zo ontzettend veel aan de hand is. Het land op zijn grondvesten schudt”.

Tegenover elkaar
“Ik wil net als hij bestuurder zijn nu er zoveel aan de hand is rond ons agrarische gebied. Ik realiseer me dat ik aantreed in een tijd waarin mensen scherp tegenover elkaar staan. Waar de kwaliteit van leven in de Achterhoek in gevaar is en Den Haag dover dan ooit blijkt. Geheel tegen de adviezen in heb ik daarover in mijn 2e week als wethouder al een open brief geschreven. Dat ook ik boos ben. Dat het anders moet en dat ik vind dat het ook echt anders kan. Omdat ik weet hoe fout Den Haag soms reageert. Hoe dan precies anders? Daarover ga ik graag in detail in gesprek met de boeren/inwoners. En vervolgens met gedeputeerde Drenth en Den Haag. Groot is mijn verbazing dus als ik op social media zure reacties lees over het aantreden van het nieuwe Berkellandse collegebestuur: volgelingen van Rutte; aanhangers van de WEF; enkeltje Randstad; graaiers, list & bedrog. Je zag het ook een beetje tegen de hele Gemeenteraad. Terwijl daar toch allemaal nieuw bloed is benoemd dat de taal van de inwoners spreekt. En bij alle partijen. Bouke, Jorrit, Anne, Rudie, Daan, Thijs, Regine: zij verdienen een kans! Het zijn natuurlijk de reaguurders op Facebook die zo doen en handelen en het hoort er tegenwoordig kennelijk allemaal bij, tegenwoordig. Zegt men. Maar het doet toch pijn. Zeker als ik kijk naar mijn eigen roots”. 

Onbetrouwbare overheid
“Het is niet constructief. Kennelijk is de ‘onbetrouwbare overheid’, als éen-pot-nat, qua gedachte, wijdverspreid. Maar dat zijn wat mij betreft ‘beelden’, misverstanden en complotgedachten. Ik ben daarin strijdbaar. Ik zoek het gesprek op. Dat deed ik al persoonlijk naar een paar reaguurders op Facebook. En onlangs met de LTO in het Stelkampsveld. En deze aanstaande week weer met een groep agrariërs. Beste mensen, we kunnen elkaar de maat nemen en veroordelen, maar dit is toch écht de enige manier: DIALOOG.
Wat kunnen we voor elkaar dan als gemeentebestuur betekenen? Vijf zaken: een luisterend oor zijn: wat leeft er? Dan: kennis uitwisselen over hoe het debat gaat verlopen. En: intermediair tussen de inwoner en de overheden. Flankerend beleid bieden als gemeente: Vrijkomende Agrarische Bebouwing, Rood voor Rood, kavelruil, het net aangenomen bestemmingsplan buitengebied. En: handhaven openbare orde: over het demonstratierecht als groot goed, maar wél naast de bescherming van onze democratie en rechtstaat. Iedereen een hele fijne vakantie gewenst”. Arjen van Gijssel Wethouder Berkelland