Eibergenaar Thijs Luiken wil zijn omgeving een beetje mooier achterlaten

EIBERGEN – Sinds november 2020 is Thijs Luiken commissielid namens het CDA Berkelland. Thijs is 36 jaar, nog niet zo lang geleden getrouwd met de liefde van zijn leven, trotse vader van een jonge tweeling en ondernemer. Kortom, een man in de bloei van zijn leven met nog een hele toekomst voor zich, althans dat neem je dan aan. In Thijs’ zijn geval is dit anders. Thijs heeft in 2019 slecht nieuws gekregen over zijn gezondheidssituatie. Zijn wereld stortte in maar heeft hij de draad op unieke wijze weer opgepakt. Hij een bijzondere lijfspreuk: “Soms moet je heel hard vallen om daarna veel sterker op te staan”.

Thijs Luiken woont in Eibergen maar is geboren en getogen in Twente. In Deurningen, een dorpje in de gemeente Dinkelland. Thijs groeide op in, zoals hij het zelf noemt, een boerenfamilie, samen met een zusje en broertje. Normen en waarden stonden bij de familie Luiken hoog in het vaandel, evenals tradities, leuke dingen doen met vrienden en sociale betrokkenheid. Thijs was altijd een “ondernemend type”. Van jongs af aan ging hij met zijn vader naar de thuiswedstrijden van FC Twente. “Ik zat al bij wedstrijden toen Twente nog in het Diekmanstadion speelde”. De indrukwekkende sfeer, spanning en verbondenheid zorgden ervoor dat hij 30 jaar later nog steeds verbonden is aan de club uit Enschede.

Thijs bleef niet in Twente. Hij verkaste na zijn HAVO en hbo-opleiding naar Driebergen. Daar werd Thijs ondernemer en had hij zijn telefoniewinkel. Zijn ondernemende geest zorgde ervoor dat hij direct in het bestuur kwam van de plaatselijke ondernemersvereniging. Vijf jaar verbleef de tukker in Driebergen. Daarna keerde hij terug naar het Oosten. Meteen werd hem duidelijk dat normen en waarden in het midden van het land totaal verschillend waren met de normen en waarden in het oosten van het land. Iets wat hem direct aan het nadenken zette. Thijs is van de gemoedelijkheid, iets voor elkaar over hebben, wat voor elkaar betekenen, dat vindt hij belangrijk.

In 2015 kwam er een jongensdroom uit. Thijs behoort tot de harde kern van de FC Twente fans, mede daardoor en zijn netwerk in het Twentse bedrijfsleven kreeg hij de mogelijkheid om als accountmanager voor FC Twente te gaan werken. Na twee jaar kwam hij er echter achter dat het toch heel wat anders is om te werken in een organisatie, waar je als fan zo bij betrokken bent. Voor Thijs was het duidelijk dat hij van deze hobby niet zijn werk moest maken. Het bloed kroop waar het niet gaan kon en dus werd Thijs opnieuw zelfstandig ondernemer. Hij start in 2016 “De Sportmakelaar” en “MKB Europa” en hield zich bezig met het werven van sponsorgelden, interim opdrachten, fan engagement en netwerkmarketing in het betaald voetbal.

Privé leerde hij in deze tijd Anouk kennen, de liefde van zijn leven. Anouk woonde in Winterswijk. Toen ze besloten samen te wonen gingen ze op huizenjacht. Ze besloten ergens in het “midden” te gaan wonen. Eibergen voelde meteen goed, fantastische betrokken mensen en Thijs kende vanuit FC Twente de fanatieke groep uit Eibergen die het stel ervan overtuigden om in het mooie Eibergen te komen wonen. Er werden dus een aantal huizen bekeken in Eibergen. Een huis op Het Simmelink voldeed aan de wensen van het stel. Er werd een bod gedaan en zo geschiedde het dat Thijs en Anouk inwoners werden van Berkelland. Het werd een hartelijk welkom.

Thijs besloot om meteen actief te gaan deelnemen aan het leven in Eibergen. Hij kwam terecht in het sponsorbestuur van FC Eibergen. “Ik vind dat je je moet verdiepen in de plaats waar je gaat wonen en leven”. Thijs vindt het bijzonder dat mensen van buitenaf naast bijvoorbeeld een boerenbedrijf gaan wonen en vervolgens klagen over de activiteiten of gaan wonen naast een school en dan ineens last krijgen van spelende kinderen. “Je moet sociaal betrokken zijn en weten welke gebruiken er zijn in je leefomgeving. Op die manier word je snel opgenomen in de gemeenschap”.

Thijs en Anouk zijn inmiddels de trotse ouders van een tweeling, Wout en Mart. Alles lijkt het stel voor de wind te gaan. Totdat Thijs in 2019 tijdens het uitoefenen van zijn geliefde krachtsport een blessure oploopt. Hij gaat er mee naar de huisarts. Deze prikt bloed bij hem, de uitslagen zijn iets afwijkend. Het blijkt dat zijn ontstekingswaarden en leverfunctie verhoogd zijn. “Niet iets om meteen heel bang van te worden. In het weekend daarop maak ik tijdens een thuiswedstrijd van FC Twente nog volop grappen dat die verhoogde leverfunctie wel te maken zal hebben met de halve liters die worden geconsumeerd op de tribune”.
De huisarts stuurt Thijs door naar de internist en deze besluit een uitgebreid bloedonderzoek te doen. De waardes zijn weer op orde, echter wordt er een eiwit in zijn bloed gevonden wat er niet hoort. Er wordt een beenmergpunctie en CT-scan uitgevoerd. Thijs wordt verteld dat de kans dat er iets is niet heel groot is, het is meer voor de zekerheid…

Zo kan het dan ook zijn dat Thijs op uitgerekend 4 februari 2019, Wereld Kanker Dag, vol goede moed met zijn vrouw Anouk het ziekenhuis binnen stapt. Niets wijst dan in de richting van het bericht wat het jonge stel kort daarna krijgt. Thijs heeft beenmergkanker, op dit moment ongeneeslijk. Thijs’ wereld stort in. “Op dit moment is de ziekte niet acuut levensbedreigend, maar ik zal eraan overlijden en ik zal mijn pensioen waarschijnlijk niet halen”. Een hard gelach…”Die avond moet ik mijn ouders vertellen dat ik waarschijnlijk eerder zal overlijden dan zij ”. Terwijl Thijs die mededeling net aan zijn ouders heeft gedaan ziet hij een aflevering van Mr. Frank Visser op TV waarbij er ruzie wordt gemaakt over de rijles van de kinderen en een ruzie tussen buren over een hekje op de erfgrens. Hij kijkt naar links en kijkt in de pretoogjes van zijn tweeling die naast hem op de bank zit. Hij realiseert zich dan dat hij de rijles van zijn eigen kinderen misschien nooit zal meemaken.

Een jaar lang leeft Thijs tussen hoop en vrees, elke drie maanden wordt hij onderzocht in het ziekenhuis. Alles is nu onder controle, maar dit kan van het een op het andere moment zomaar anders zijn. “Inmiddels heb ik de draad weer opgepakt. Het is misschien heel raar dat ik het zeg, maar de diagnose die ik heb gehad is wellicht ook wel het beste nieuws dat ik heb gehad in mijn leven. Ik ben nu namelijk dingen veel meer en anders gaan waarderen. Ik had altijd last van grote prestatiedrang, wilde altijd de beste zijn, veel stress, veel onrust en altijd zoeken naar de volgende stap in de carrière. Mensen zijn altijd met de toekomst bezig en vergeten heel vaak het hier en nu. Inmiddels geniet ik veel meer van de kleine dingen. Ben ik veel meer gaan waarderen, wil ik steeds meer iets voor anderen kunnen betekenen. Mijn leven is letterlijk op zijn kop gezet”.

Thijs heeft veel nagedacht de afgelopen twee jaar. Hij is bestuurskunde gaan studeren en heeft een duidelijke missie. Hij wil de omgeving waarin hij leeft zo mooi mogelijk achterlaten. “Ik ben een man van normen en waarden, iemand die gek is op tradities en culturele waarden. Ik ga mij hard maken voor het behoud daarvan, zie het als een stukje cultuurbehoud, een cultuurbewaker, want iets wat weg is komt nooit meer terug”. Tradities en cultuur ziet Thijs in de breedste zin van het woord. Een oud en nieuw zonder vuurwerk kan hij zich niet voorstellen. “Het hele jaar kijk ik al uit naar die ene dag. Oud en Nieuw is niet de enige traditie of cultuur die hij wil bewaken, ook kermissen, paasvuren, houtkachels, carnaval, bloemencorso, Kerstmis, evenementen, jubilea en Sinterklaas behoren ook tot deze groep”.

Om dit te bereiken heeft Thijs zich aangesloten bij het CDA in Berkelland. “Mijn ouders zijn van huis uit CDA, zelf zat ik eigenlijk meer richting de rechterkant. Theo Hiddema en Pim Fortuyn zijn voorbeelden voor hem. “Mensen die gewoon zeggen waar het op staat zonder eigen gewin, politieke spelletjes of constant bezig zijn voor eigen politieke carrièreperspectieven”. Tijdens een kennismakingsgesprek met raadslid Marian Bolster bleek dat het CDA een uitstekende lokale partij voor mij zou zijn. Marian kon het fantastisch uitleggen en zei: ‘Zowel rechts als links hebben goede dingen, daarom ligt de oplossing altijd in het midden’. Het CDA is net als een voetbalelftal, en Thijs is de spits aan de rechterkant. Na dit gesprek en kennismaking met de fractieleden heb ik mij begin 2020 meteen bij het CDA aangesloten. Het CDA voelde als een warm bad met enorm fijne en zeer deskundige mensen die weten waarover ze praten. Raadsleden die echt betrokken zijn bij Berkelland en openstaan voor nieuwe ideeën. Mijn ambities heb ik meteen duidelijk gemaakt. Ik wil iets betekenen voor mijn directe leefomgeving, voor Eibergen, voor Berkelland. De prachtige omgeving waarin wij wonen en de mensen waar ik van hou.
De ambitie om wethouder te worden heb ik niet, evenals een plek in de provinciale staten of Den Haag”. Bestuurlijke vernieuwing in combinatie met het bewaken van de tradities en culturele waarden. Een mooie uitdaging!

Het nieuwbakken commissielid vindt dat je niet altijd alles maar moet veranderen. “Iets wat goed is moet je gewoon zo houden en wanneer iets niet functioneert dan grijp je adequaat in”, zegt hij. “Sommigen hebben het tot een ware kunst verheven om de oplossing al paraat te hebben voor een probleem dat nog gevonden moet worden.” Inmiddels is hem de vraag gesteld of hij na maart 2022 ook zitting wil nemen in de gemeenteraad. Daar denkt hij over na. Thijs is directeur van de FixjeGroup B.V., een uniek bedrijf in veiligheid, gezondheid en duurzaamheid die hij met een compagnon en zakelijke partners van de grond af aan gaat opbouwen. Hij zal in de loop van dit jaar beslissen of hij zich kandidaat wil stellen of commissielid blijft.

In de tussentijd blijft hij sowieso veel betekenen voor andere mensen. Zo is hij betrokken bij de landelijke Stichting Hematon. Deze stichting geeft ondersteuning bij een leven met en na kanker. Thijs voert gesprekken met specifiek de jonge mensen die, net als hij, slecht nieuws hebben gehad. “Ik merkte zelf dat je daar echt behoefte aan hebt als je zo’n verschrikkelijk bericht krijgt. Het eerste advies dat de artsen mij meegaven “Thijs ga nou niet alles opzoeken op internet”. De daaropvolgende weken heb ik uiteraard niets anders gedaan. Daarom zet ik mij in voor deze jonge mensen om ze te helpen. Perspectief proberen te geven hoe zwaar dit ook is. Noem het een stuk empowerment.”

Samen met de harde kern van FC Twente in Eibergen, verenigd in Hardcore Eibergen, heeft hij in 2020 vele doelgroepen verrast. Dit kan niemand ontgaan zijn. Van het zorgpersoneel tot de ouderen en van kinderen tot minima. Elkaar wat gunnen en de lokale ondernemers ondersteunen, dat vindt Thijs belangrijk. “Genieten van dingen, en omkijken naar elkaar! Spanning en sensatie met euforie horen bij het leven. Soms moet je ook accepteren wat je vervelend vindt, maar waar heel veel anderen plezier aan hebben. Of dit nou een carnavalsvereniging, Paasvuur, houtkachel, volksfeest, openluchttheater, Sinterklaasfeest, bloemencorso of buurtfeest, kermis, geluid van Reurpop of een kampioensfeest in de kantine bij een lokale sportvereniging is. En dit is met alle tradities, feesten en bezigheden. Als je het leuk vindt doe je gezellig mee en anders gun je een ander het feestje en leef je zelf toe naar iets waar jij je op verheugt. Ervaar je (over)-last, dan bel je even aan bij de mensen en ga je in gesprek en waarschijnlijk ben je dan van harte welkom om een pilsje mee te drinken en is het probleem zo opgelost. Zo zijn wij in het Oosten! Noaberschap. Iets willen blijven doordrammen en verbieden omdat jij het toevallig niet leuk vindt is individualistisch en past niet bij de waarden die wij kennen in Twente en de Achterhoek.

Terwijl Thijs na dit interview richting de auto loopt draait hij zich nog een keer om en geeft lachend nog een prachtige anekdote mee: “Als mensen over jou blijven praten, dan word je nooit vergeten”.

Deel dit artikel:

2 gedachten over “Eibergenaar Thijs Luiken wil zijn omgeving een beetje mooier achterlaten”

Reacties zijn gesloten.

Meer nieuws

Scroll naar boven